De website wordt stap voor stap opgebouwd. Nog niet alle pagina's en inhoud zijn up to date.
Heb je vragen of opmerkingen, neem gerust contact op.
Ons verhaal
Paragraphs are the main building blocks of web pages. To change what this one says, just double-click here or hit Edit text. You can change the style here, too. Of course, dragging the text will move the paragraph on the page.
Paragraphs are the main building blocks of web pages. To change what this one says, just double-click here or hit Edit text. You can change the style here, too. Of course, dragging the text will move the paragraph on the page.
Paragraphs are the main building blocks of web pages. To change what this one says, just double-click here or hit Edit text. You can change the style here, too. Of course, dragging the text will move the paragraph on the page.
Oprichter en voorzitter
Geboren in Busan, Korea in 1979 en geadopteerd naar Nederland in 1980.
Ik begon in 2021, op 41-jarige leeftijd, te beseffen dat er bij mijn adoptie is gefraudeerd en wilde te weten komen welke 'paper trails' ik kon vinden over mijn eigen adoptie.
Zo heeft mijn Koreaanse vader nooit toestemming gegeven om mij af te staan en nooit ingestemd dat ik geadopteerd zou worden door vreemde mensen aan de andere kant van de wereld. Ook in 1979 en ook in Korea mocht een kind niet geadopteerd worden als beide ouders (mijn ouders waren gehuwd) geen toestemming hadden gegeven.
Waarom had het tehuis in Korea niet doorgevraagd bij mijn moeder? Waarom hadden ze mijn vader niet benaderd?
Ik was ook zeer benieuwd naar wat bij de Nederlandse instanties bekend was en werd vastgelegd en wat ik daarvan nog kon achterhalen.
In mijn zoektocht ontdekte ik dat de Centrale Autoriteit, onderdeel van het Ministerie van Justitie en Veiligheid, in 1983 en in 1999 massaal duizenden adoptiedossiers had vernietigd uit de jaartallen 1967-1979.
Ik constateerde dat de privacybescherming van adoptieouders en ouders in landen van herkomst altijd zwaarder werden gewogen dan de rechten van geadopteerden op achtergrond- en afstammingsinformatie.
Mijn zoektocht werd een trip 'down the rabbit hole' en ik besloot de onderste steen boven te krijgen en het onrecht publiekelijk en politiek aan de kaak te stellen. Ik liet Kamervragen stellen, diende klachten in bij de Centrale Autoriteit, bij de Gemeente Den Haag en bij Wereldkinderen en zocht de pers op.
Tegelijkertijd besloot ik mijn identiteitsherstel te formaliseren door mijn achternaam te herstellen, mijn Koreaanse nationaliteit te herstellen en ook ga ik mijn geboorteakte laten aanvullen met de namen van mijn Koreaanse ouders.
Ik leerde ook steeds meer andere geadopteerden kennen die verstrikt raakten en vermorzeld raakten door de bureaucratische molens. Ik begon alles wat ik ontdekte vast te leggen en deelde mijn kennis met anderen. Ik besloot uiteindelijk om, alles wat ik mijn vrije tijd had geleerd, verzameld en vastgelegd, onder te brengen in een stichting zodat ik van daaruit verder kan gaan met mijn missie om te strijden voor de belangen en rechten van geadopteerden.
Penningmeester
Met stijgende verbazing (en verontwaardiging) heb ik de zoektocht van Dong Hee in 'adoptieland' gevolgd. Hoe ze door de jaren heen van kastjes naar muren werd gestuurd. En hoe dat een patroon bleek te zijn, waar meer volwassen geadopteerden tegenaan lopen. Ik kwam tot het besef dat er vanuit onze Nederlandse maatschappij (en de meeste westerse samenlevingen) niet vanuit het kind, maar vanuit ouders wordt gekeken naar adoptie. De belangen van het kind staan dus niet voorop. Daar klopt iets niet, dacht ik. Want adoptie is toch bedoeld om arme kinderen te redden uit moeilijke situaties? Ik ben er door Dong Hee's zoektocht achter gekomen dat het anders in elkaar zit.
Om deze reden wil ik graag naast Dong Hee staan in haar ambitie om het kind compromisloos voorop te zetten. Ieder kind heeft recht om te weten waar die vandaan komt. Iedere geadopteerde verdient alle medewerking van instanties en overheden om achter diens afkomst te komen. Stichting ARAN zet zich in voor deze doelen. Daar lever ik als bestuurslid graag mijn bijdrage aan.
Als penningmeester houd ik me bezig met de financiële kant van de stichting. Mijn economische achtergrond maakt dat dit als een logische rol voor mij voelt. Ik vind het belangrijk om op ieder moment een helder overzicht te hebben van hoe het ervoor staat bij de stichting.
Secretaris
In 2010 leerden Dong Hee en ik elkaar kennen, wat een begin was van een goede vriendschap. Haar adoptieachtergrond kwam al vroeg in onze vriendschap ter sprake en ik heb sindsdien haar zoektocht naar het ware en complete verhaal van haar adoptie van dichtbij mogen meemaken. Hierin heb ik zelf ook een proces van leren, maar zeker ook van ontleren doorgemaakt. Helaas is adoptie vrijwel nooit het mooie sprookje van het redden van kinderen die alleen op de wereld zijn door westerse mensen. Door mijn inzet voor stichting ARAN wil ik bijdragen aan het veranderen van dit narratief en bewustwording over dit onderwerp creëren.
Als secretaris van stichting ARAN ben ik verantwoordelijk voor een stuk van de interne én externe communicatie van onze stichting. Intern zorg ik bijvoorbeeld voor gedegen vastlegging van wat er tijdens bestuursvergaderingen besproken wordt en de acties die daaruit voortvloeien. Daarnaast zal ik de schriftelijke communicatie naar buiten coördineren en deels verzorgen; bijvoorbeeld het bijhouden van algemene mailboxen en overige correspondentie en op den duur ook het contact met vrijwilligers.